پر از حرف

آیا با اینکه با هم قهریم، نوشتن دوستت دارم اشتباهه؟ و اینکه میدونم اینجا رو خواهی خوند و خواهی فهمید که وقتی با هم قهر بودیم اینجا برات نوشتم دوستت دارم و دلم تنگه، اشتباهه؟ گفتن اینکه نگران رابطه مونم ... نگران راهی که داریم توش پیش میریم ... و غروری که داریم ... من نمیتونم غرورم رو باز زیر پا بزارم ... نه اینکه غرورم مهم باشه، اتفاقا داستان اینه که تو غرورت برات مهمتره انگار...

نمیخوام وجودمون برا همدیگه بی تفاوت بشه ... نمیخوام قهر بودنمون با هم برامون مهم نباشه ... بخدا نمیخوام ... ولی هردومون باید بخوایم ... اگه فقط من بخوام، نتیجه ش این میشه که مدام من میام سراغت ... نمیگم تو نمیخوای ... ولی خواستن تنها کافی نیست! باید آدم بخاطر عشقش بتونه از خودش و غرورش بگذره ... و داره کم کم اینطور میشه که منم مث تو میشم و نمیتونم از غرورم بگذرم، چون انگار این همه عشق کافی نیست برای اینکه از غرورمون بگذریم!

پر هستم از حرف، ولی زبانی برای گفتنش ندارم!