23.تنهایی

من تنهایم!

غمم دریاست

و خوشبختی برایم رویاست

اشکی که اکنون بر چهره ام فرو می غلتد

تمام انزوای من است

و من به وسعت دریا

همچنان میگریم ...

                                           از خودم

شاید یه روز متن کاملش رو نوشتم اینجا

روزا دارن میگذرن، من از شدت بیهوده وقت گذروندن کمی مونده تا روانی بشم! نه باشگاه، نه کلاس زبان، و نه نی نی

باشگاه و کلاس و زبان رو بخاطر نی نی کنسل کرده بودم،و حالا من موندم و حوضم!

همسر هم که صبح تا شب سر کاره، وقتی میاد انقد خسته ست ... من هم که نه دوستی و نه فامیلی و نه خانواده ای! اینه که اوضاعم شده این!

دلم گشتن با همسر رو میخواد ... راه رفتن باهاش و حرف زدن با تنها کسی که دارم ... ولی خب چه کنم؟ وقتش پره و .........

نمیدونم دردم چیه! شاید هم میدونم ... ولی نمیتونم بگم ...

چقدررر دلم میخواد مثل یه سال پیش بیام و اتفاقای خنده دار رو بنویسم و از خوندنشون دوباره شاد بشم ... ولی ولی ولی ...

دلم خانواده م رو میخواد، مامانم، داداشم ... دلم دوستم رو میخواد که دل تنگی هام با خندیدن و بودن کنارش تموم بشه ... موشم کجایی؟ چرا نیستی

دلم برات خیلی تنگ شده خیلی ... ما دو تا لحظه های بدمون رو کنار هم تحمل میکردیم... بودنت حالم رو خوب میکرد ... حرفای الکی مون حالم رو خوب میکرد... 

خیلی بدجنسی که درس داری راهمون که دوره که هیچ، دیگه تماس تلی و  ... هم پر!! دلم برات تنگ شده نامرد... خیلی تنگ شده خیلی ... وقتی به این فکر میکنم که اگه بودی الان دلم چقدر آروم بود آتیش میگیرم.... 

بعدش دلم میخواد به خدا گله کنم که چرا؟ چرا تنهام ... چرا سهمم اینه .... چرا انقد تنها شدم که اشکم دم مشکمه ... چرا خدا جون چرا ...

نه اینکه خوبی های زندگیم رو نبینم ... ولی فقط اونایی که توی غربتن میفهمن حالم رو ... فقط اونا میفهمن و از ته دل از خدا میخوام که برای هیچکس نیاره غربتی رو که توش تنها باشه و زندگیش هم هیچ خوبی ایی نداشته باشه... چون زندگی من اگه خوبیهاش رو نداشت که من خیلی زودتر از اینها نابود میشدم.... 

خدایا تو که غریب نوازی ... خودت هوای دل غربت نشین ها رو داشته باش...